Στο σπίτι μας είχαμε ένα ξεχωριστό δωμάτιο για γραφείο, το οποίο χρησιμοποιούσα κατά κύριο λόγο εγώ μιας και ο μπαμπάς της οικογένειας, αν και ελεύθερος επαγγελματίας επίσης, έχει επαγγελματικές υποχρεώσεις εκτός σπιτιού. Ήταν λοιπόν το γραφείο μου μέχρι που μετατράπηκε σε παιδικό δωμάτιο με την άφιξη του τρίτου μέλους.Το έπιπλο και ο χώρος του γραφείου μεταφέρθηκαν σε ένα σημείο του σαλονιού και εντάχθηκαν αρκετά αρμονικά. Εξαίρεση αποτελεί ο εκτυπωτής στο έπιπλο της τηλεόρασης, κάτω από το ράφι με τη συσκευή DVD. Το σαλόνι όμως άλλαξε και αυτό ρόλο, έγινε παιδότοπος, χώρος εστίασης και ψυχαγωγίας του γιου μας που μεγάλωνε και τον φιλοξενεί πλέον μαζί με τον άνθρωπο που τον προσέχει τις ώρες που οι γονείς του εργάζονται. Αναγκαστικά λοιπόν έχω τα τρία τελευταία χρόνια ένα μικρό και σχεδόν παιδικό γραφείο σε μια γωνιά της κρεβατοκάμαρας, ικανό να χωρέσει τον φορητό υπολογιστή μου, το τηλέφωνό μου και την κούπα με το τσάι μου. Όσες φορές φέρνω και το γεμάτο θερμός μαζί στη “δουλειά”, δύσκολα χωράμε όλοι στην επιφάνεια εργασίας.
Μετά το καλοκαίρι ξεκινάει αισίως το σχολείο και οι πολλές ώρες απουσίας του παιδιού μας από το σπίτι. Αυτό σημαίνει ένα σωρό αλλαγές στον ρυθμό της οικογένειας και ειδικά για μια μαμά WAHM που θα αποχωριστεί το παιδί της για πρώτη φορά. Αλλά αυτό είναι θέμα για άλλη ανάρτηση…
Επίσης σημαίνει ότι η εν λόγω μαμά WAHM θα μπορέσει να επιστρέψει στο παλιό κανονικό γραφείο στο σαλόνι και να εργάζεται πλέον από εκεί. Θα μπορεί να έχει χώρο για την κούπα και το θερμός της!
Είστε μια μητέρα που εργάζεται στο σπίτι; Πώς διαμορφώνετε τον χώρο εργασίας σας, ειδικά όταν δεν υπάρχει δυνατότητα ο χώρος αυτός να είναι αυτόνομος με τοίχους και δική του πόρτα; Οι ιδέες και οι προτάσεις σας είναι χρήσιμες για όλες τις μητέρες WAHM.
Αυτό που φαίνεται πως ισχύει γενικά είναι ότι, σε όποιο σημείο του σπιτιού κι αν έχεις το γραφείο σου/τα εργαλεία της δουλειάς σου, θα είναι πάντα αυτό που εντυπωσιάζει τους “μικρούς” συγκατοίκους. (Πώς πείθεις τον τρίχρονο γιο σου, που ανοίγει με ευκολία όλες τις πόρτες, ότι η ραπτομηχανή δεν είναι το ωραιότερο παιχνίδι στο σπίτι; Πώς παίρνεις απ’ την 18μηνη κόρη σου τους κρίκους sling που με τόση χαρά φοράει “βραχιόλι” στα χεράκια της;)
Στην κρεβατοκάμαρα, στο σαλόνι, ή σε ξεχωριστό δωμάτιο, το δυσκολότερο είναι να δώσει κανείς στα παιδιά να καταλάβουν την έννοια του “ιδιωτικού/εργασιακού χώρου”. (Εγώ δυσκολεύομαι… Ίσως απλά είναι θέμα ηλικίας…)
Στέλλα καλωσόρισες στη γειτονιά των μαμάδων WAHM! Όπως πάντα εύστοχο το σχόλιό σου και πρέπει να σου πω πως η εμπειρία μας είναι η ίδια. Εμείς επιπρόσθετα συνδυάζουμε γραφείο (μαμά+μπαμπάς) και τηλεόραση-dvd-στερεοφωνικό μιας και όλα αυτά μαζί είναι ένας υπολογιστής! Εννοείται βέβαια πως το γραφείο είναι και στο σαλόνι (θυμάμαι τη φάτσα του πωλητή όταν του είπαμε ότι θέλουμε αυτό το τεράστιο γραφείο για … το σαλόνι)
Φιλιά στα παιδάκια σου!
Στέλλα, καλώς ήρθες και από μένα. Έχεις δίκιο σε αυτό που λες, το ζήτημα είναι να προφυλάξεις κάπως τον εξοπλισμό σου και να μάθεις στα παιδιά ότι δεν είναι κάποιου είδους παιχνίδι. Και μερικές φορές μια κλειστή πόρτα δεν είναι αρκετή για τους μικρούς εξερευνητές 🙂
Popelix, και εμείς (μαμά-μπαμπάς) μοιραζόμαστε το γραφείο απλά εγώ το χρησιμοποιώ περισσότερες ώρες. Επίσης μεγαλώνοντας ο γιος μας το χρησιμοποιεί και εκείνος διότι όσο περνάει ο καιρός μαθαίνει και εξελίσσεται σε έναν μικρό χρήστη.