Πες μας δύο λόγια για σένα και για την εργασία σου από το σπίτι.
Λέγομαι Λυδία, γεννήθηκα (1977) και μεγάλωσα στη Ρόδο. Σπούδασα Αρχιτεκτονική Εσωτερικών Χώρων στην Αγγλία όπου γνώρισα και τον σύζυγό μου (από τον πρώτο μήνα είμαστε μαζί), Έλληνας φοιτητής κι αυτός. Ζήσαμε εκεί 6 χρόνια, γυρίσαμε Ελλάδα όπου ξεκινήσαμε στην Χαλκίδα, παντρευτήκαμε και το 2007 ήρθε στον κόσμο ο Γιώργος (κοινώς, το καμάρι μας, η λατρεία μας, το μεγαλύτερο θαύμα στη ζωή μας). Εγώ είχα ήδη ξεκινήσει γραφιστικά και διακοσμητικά projects από το σπίτι, μιας και το να πληρώνω ενοίκιο για δικό μου γραφείο μου φαινόταν υπερβολή. Ταυτόχρονα, συνδύαζα και μαθήματα ελεύθερου και γραμμικού σχεδίου σε παιδιά λυκείου (στο σπίτι). Είχαμε θεωρήσει με τον σύζυγό μου, πολύ σημαντικό τα παιδιά μας όσο μπορούμε να τα μεγαλώσουμε εμείς. Ούτε παππούδες, ούτε νταντά, ούτε παιδικός σταθμός. Τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Τώρα βρισκόμαστε στη Ρόδο όπου μπορώ να ασκώ το επάγγελμα που σπούδασα, ευκολότερα και να έχω βοήθεια από τους γονείς μου τις ώρες που χρειάζεται να λείψω από το σπίτι.
Πώς αποφάσισες να γίνεις WAHM;
Όπως είπα και παραπάνω, είχε τεθεί θέμα για το μεγάλωμα των παιδιών μας (πριν ακόμα αποφασίσουμε να κάνουμε παιδί), και είχαμε αποφασίσει πως είναι πολύ σημαντικό το μεγάλωμά τους να γίνει από εμάς, όσο δύσκολο κι αν είναι, ότι θυσίες χρειαστεί να κάνουμε για να το πετύχουμε! Όταν γεννήθηκε το μωρό και το είδαμε, δεν υπήρχε πλέον γυρισμός σ’ αυτή την απόφαση!
Ποια είναι κατά τη γνώμη σου η μεγαλύτερη πρόκληση για μια μητέρα που εργάζεται από το σπίτι;
Το να πείσει το παιδί της ότι είναι ώρα να δουλέψει αντί να παίξει μαζί του, το ότι συνεχώς κάτι θα γίνεται μέσα στο σπίτι και θα πρέπει να αφήσεις την συγκέντρωσή σου στο πλάι για να δώσεις σημασία στο παιδί, το ότι μπορεί να δουλεύεις, αλλά δε σταματάς να είσαι και μαμά (ενώ όταν δουλεύεις εκτός, μπορείς για κάποιες ώρες να είσαι απλά η εργαζόμενη που ήσουν πριν το παιδί), το ότι χρειάζεται να κάνεις πολλές παύσεις, γιατί το παιδί πάνω απ’ όλα και καταλήγεις να δουλεύεις στις 2 το βράδυ για να τελειώσεις στην ώρα σου… Επίσης, το να πείσεις τον πελάτη ή μελλοντικό πελάτη, οτι είσαι εξίσου καλή με οποιονδήποτε άλλον κι ας κάνεις τη δουλειά σου από το σπίτι.
Ποιος είναι ο ρόλος του συντρόφου στο εγχείρημα αυτό;
Ο ρόλος του; Μμμμμ… Πολύ σημαντικός! Αν δεν καταλάβαινε την αξία του να μένει η μαμά στο σπίτι με το παιδί, δεν θα μπορούσα να συνεχίσω τόσον καιρό αυτό που κάνω. Κάποιες φορές τον παίζει σωστά αυτόν τον ρόλο, κάποιες όχι. Δηλαδή, καταλαβαίνει και δέχεται το γεγονός ότι ο μισθός δεν είναι πάντα σταθερός ή αρκετά μεγάλος, αλλά δεν καταλαβαίνει πάντα ότι δεν κάθεσαι απλά στο σπίτι και ότι δεν είσαι μια απλή νοικοκυρά. Είναι με τις ώρες του, αλλά κατά βάθος, αν δεν δεχόταν ο σύζυγος ότι αυτό που κάνω είναι σημαντικό, θα ήταν πολύυυυ πιο δύσκολα τα πράγματα! Δεν μπορώ νομίζω να παραπονεθώ και ιδιαίτερα. Θα ήμουν αχάριστη…
Ποιες ώρες προτιμάς να εργάζεσαι από το σπίτι;
Συνήθως ξεκινάω λίγη δουλειά το πρωί που το παιδί το κάνει babysitting η τηλεόραση με τα παιδικά της. Μετά θα παίξουμε λίγο, θα πάμε καμιά βολτούλα, θα διαβάσουμε βιβλίο, πολλά και διάφορα. Αργότερα, συνηθίζω να δίνω το παιδί για καμιά ώρα ακόμα στους γονείς μου (μένουμε πάνω κάτω), και αφού τον φέρω πάλι σπίτι, φάει και κοιμηθεί, θα ξανακάτσω να συνεχίσω τα σχέδια μου, εκτός αν κοιμηθώ κι εγώ (εξαρτάται από την ποσότητα δουλειάς). Εναλλακτικά, μετά που θα κοιμηθεί το βράδυ, κάθομαι με την ηρεμία μου και βγάζω αρκετή δουλειά! Ευτυχώς έχω μάθει να δουλεύω αρκετά γρήγορα τα σχέδια και δεν μου παίρνουν πολύ ώρα. Αν χρειάζεται να βγω από το σπίτι, κανονίζω τα ραντεβού μου από μια μέρα πριν και αυτό γίνεται αναλόγως με τις ώρες που βολεύουν τον πελάτη.
Ποιο είναι το πιο αστείο περιστατικό που θυμάσαι σαν εργαζόμενη από το σπίτι;
Να μιλάω στο τηλέφωνο με έναν πελάτη και να προσπαθώ ταυτόχρονα να βγάλω γρήγορα γρήγορα το παντελόνι και το βρακάκι του Γιώργου ο οποίος φώναζε «κακά μου ΚΑΚΑ μου!!!» Τα τηλέφωνά μου πλέον, τα κάνω την ώρα που τον Γιώργο τον έχουν οι γονείς μου…
Υπάρχει στη δουλειά σου από το σπίτι κάποιο μικρό μυστικό που σου λύνει τα χέρια στις δύσκολες στιγμές;
Αν πω ότι τις ώρες που πελαγώνω, ή που έχω να κάνω πολλά πράγματα ταυτόχρονα, βάζω DVD με τους Μικρούς Αϊνστάιν στον Γιώργο ο οποίος κάθεται στον καναπέ για αυτό το Άγιο 20λεπτο, πόσο κακή μαμά θα ακουστώ???
Τι θα συμβούλευες μια μητέρα που σκέφτεται να ξεκινήσει μια νέα καριέρα ως WAHM;
Να το κάνει!!! Με τον Γιώργο είμαστε κολλητοί! Δεν θα άλλαζα ούτε μια μέρα μαζί του με κάτι διαφορετικό. Έχει βγει ένα ανεξάρτητο παιδί, κοινωνικότατο, ευαίσθητο, τον ξέρω από την καλή και την ανάποδη, δεν έχω χάσει στιγμή από το μεγάλωμά του! Δεν μετρούνται με κάτι όλα αυτά και πόσα άλλα που απλά δεν έχω λόγια! Μπορεί ώρες ώρες να είναι δύσκολα τα πράγματα, αλλά είναι ανεπανάληπτα και τόσο μα τόσο πλούσια!
WAHM τώρα, μέχρι πότε;
Τον Φεβρουάριο, έρχεται στον κόσμο η αδερφή του Γιώργου! Σκοπεύω να συνεχίσω λοιπόν την εργασία μου από το σπίτι για κανέναν χρόνο ακόμα. Μπορεί και παραπάνω (μπορεί και για ΠΟΛΥ παραπάνω). Θα δείξει! Δεν σχεδιάζω πέραν του χρόνου, γιατί δεν ξέρω πως θα είναι τα πράγματα μέχρι τότε. Νομίζω πως μόνο κάποιος διορισμός (σε σχολείο ή Δήμο), θα με κουνούσε από τη δουλειά στο σπίτι… Μέχρι στιγμής πάντως, είμαι WHAM και το ευχαριστιέμαι!
Μαμά Λυδία, ευχαριστούμε που μοιράστηκες την εμπειρία σου από την εργασία στο σπίτι σε συνδυασμό με τη μητρότητα.
Εύχομαι καλή συνέχεια στα της μαμάς WAHM και πάνω από όλα με το καλό η άφιξη της κόρης!
Παρόλο που μιλάμε πολύ συχνά, δεν είχα διαβάσει την ιστορία σου μαζεμένη. Να'σαι καλά και να συνεχίζεις αυτό που κάνεις!! με το καλό και το κοριτσάκι σας